Hoe je ook op je vrije dag de Pomodoro-techniek perfect kan toepassen.
Mijn uitdaging op een vrije dag? Het laten kletsen van dat stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat stofzuigen, opruimen en de was ophangen echt veel nuttiger zijn dan het inplannen van me-time. Uiteraard is er thuis niemand die zegt dat ik het huishouden moet doen. Ik doe het echt zelf het inkorten of zelfs helemaal vergeten van de lanterfanter- en dagdroomtijd.
Totdat het zonnetje ineens doorbreekt en ik mijn no-stress t shirt aan de waslijn hang. Nee, inderdaad, ik heb vandaag geen stress. Maar ik betrap mezelf erop, dat ik doorga zonder pauzes.
Dat kan anders! Koffie zetten en voeten omhoog, genieten van de zon en lekker niksen. En wanneer besluit je dan om weer op te staan?
Ik denk ineens aan de Pomodoro techniek die ik op het werk wel toepas. Net als de Italiaan Frances Cirillo, die door middel van zijn kookwekker deze concentratietechniek tijdens het studeren toepaste.
Je verdeelt je dag in tijdsblokken van een half uur. Vijfentwintig minuten vol focus aan je taken en vijf minuten minipauze na elk werkblok. En de kookwekker? Uiteraard op z’n Italiaans in de vorm van een “Pomodoro.” Tot slot….na vier Pomodoro’s, houd je een langere pauze van vijfentwintig minuten. Heerlijk toch, een hoop gedaan krijgen?
Deze tomaattechniek is nuttig als je het lastig vindt ergens aan te beginnen of opziet tegen een berg werk.
Echt behulpzaam als je bekend bent met uitstelgedrag en perfectionisme.
Voor mij is het helpend in het opdelen van mijn taken in haalbare stukken die je vervolgens, nét als je pauzes! doelgericht kan uitvoeren.
En hoe zat het ook weer met de Pomodoro techniek en m’n vrije dag? Vijf minuten taak en vijfentwintig minuten pauze toch?
Laat eens weten ; ) waar ontspan jij van, op je vrije dag?
#assistentleidinggevende #leidinggevende #timemanagement #pomodorotechniek